Οι θεραπευτικές ιδιότητες του
θυμαριού είναι γνωστές από την εποχή του Ιπποκράτη. Η χρήση του είναι πολλαπλή.
Χρησιμοποιείται ως βάμμα, ως αφέψημα, ως έλαιο για εντριβές, ως κατάπλασμα, ως
αιθέριο έλαιο.

Το θυμάρι θεραπεύει βρογχίτιδες, δυναμώνει το ανοσοποιητικό σε κάθε γρίπη ή κρύωμα, χαλαρώνει το σπαστικό βήχα, είναι αποχρεμπτικό, εμμηναγωγό και τονώνει το στομάχι. Η εσωτερική του λήψη ως αφέψημα ή βάμμα θέλει προσοχή στη δοσολογία επειδή είναι ένα βότανο δυνατό το οποίο μπορεί να προκαλέσει διάρροιες ή πονοκεφάλους. Επίσης δεν συνίσταται η μακροχρόνια εσωτερική του λήψη χωρίς την παρακολούθηση ειδικού διότι επηρεάζει την λειτουργία του θυρεοειδούς αδένος. Με το έλαιο (λάδι) ή το βάμμα του θυμαριού γίνονται εντριβές σε κρύωμα, γρίπη, συναίσθημα κόπωσης, αλλά και σε πονεμένες αρθρώσεις από αρθριτικά ή εξαρθρώσεις στραμπουλήγματα κ.ά).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου